Ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης πρώην Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κυρὸς ΑΓΑΘΌΝΙΚΟΣ
Τέσσερα ολόκληρα χρόνια και τέσσερις μήνες, με αξίωσε Ο Άγιος Θεός ,να διακονήσω κάτω από την ευλογητή σκέπη, του Αγίου Ωμοφορίου ,του Επισκόπου, και όχι << δεσπότη >> κηρού Αγαθονίκου!
Ένας αληθινός Επίσκοπος ,καρδιών, με άδολο χαμόγελο και αγαθή ψυχή ,που πάντα γελούσε !
Αυστηρός τηρητής των Ορθοδόξων παραδόσεων της αληθινούς πίστεως μας !
Πράος ....μειλίχιος...συνετός...απλούς...ευγενής ....καταδεχτικός...μα συνάμα και πολύ αυστηρώς στα θέματα ηθικής και πίστεως....Πατέρας αληθινός ,για τους Ιερείς του, μα και για το ποίμνιο της Επαρχίας του .....Προικοδοτούσε άπορα κορίτσια ,φτιάχνοντας το μέλλον της Εκκλησίας, με Ορθόδοξες οικογένειες ...<<γέμισε >> με Ναούς την Επαρχία του ,καθαγιάζοντας ο Ίδιος, ακόμα και το πιο ταπεινό εξωκλήσι ....Φιλομόναχος και φιλακόλουθος ,στήριξε τα Μοναστήρια της Επαρχίας του με προσωπικό ενδιαφέρον ,και αγάπη...
Προσωπικά ,την αναξιότητα μου, με στήριξε και με νουθέτησε, με εμπειρίες και παιδεύσεις, που χαλκούργησαν την αγάπη μου στην Εκκλησία ,αλλά και την ευγνωμοσύνη στο πρόσωπό του ....
Ελπίζω τώρα ,που παρεδρέυει εν τω ουρανίω Θυσιαστηρίω ,να εύχεται και να μεσιτευεί, για την αθλία μου ψυχή που ανυπόκριτα τον αγάπησε .....
Καλή αντάμωση εκεί όπου η χαρά, θα ειναι ως και η μνήμη ,σου ΆΓΗΡΩΣ !
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης πρώην Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κυρὸς ΑΓΑΘΟΝΙΚΟΣ (κατὰ κόσμον Ἀριστοτέλης ΦΙΛΙΠΠΟΤΗΣ) ἐγεννήθη εἰς Πύργον Τήνου, τὸ ἔτος 1918, ἐκ γνωστῆς πολυτέκνου οἰκογενείας Τηνίων καλλιτεχνῶν.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Αγαθόνικος, κατά κόσμον Αριστοτέλης Φιλιππότης, γεννήθηκε στις 17/30 Ιανουαρίου 1918 στον Πύργο της Τήνου. Γόνος της οικογενείας των γνωστών Τηνίων καλλιτεχνών, είναι ένα από τα οκτώ παιδιά του Ευστρατίου και της Σοφίας Φιλιππότη.Ανατρέχοντας στο γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας Φιλιππότη φθάνουμε στον Δημήτριο, ο οποίος έφερε στον κόσμο δύο παιδιά, τον Ζαχαρία (γεν. 1795) και τον Ιωάννη (γεν. 1809). Ο Ζαχαρίας Δ. Φιλιππότης γέννησε τρεις γιούς, τον Δημήτριο (1834 -1919), τον Γεώργιο (1841) και τον Αντώνιο (γεν. 1842). Ο Γεώργιος Ζ. Φιλιππότης απέκτησε τρεις γιούς, τον Ζαχαρία (1868 – 1894), τον Δημήτριο (1878 – 1953) και τον Ευστράτιο (1876 – 1940). Ο τελευταίος, ο Ευστράτιος Φιλιππότης, έκανε οκτώ παιδιά, τον Γεώργιο, τον Ιωάννη, τον Αυγουστὴ, τον Ζαχαρία, τον Αριστοτέλη (Αγαθόνικο), την Άννα, τη Μαρούλα και την Όλγα.
Ο Αριστοτέλης τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στον Πύργο της Τήνου και τις δύο πρώτες τάξεις του Γυμνασίου στην Χώρα της Τήνου.
Ο εφημέριος της γενέτειράς του, π. Κωνσταντίνος Αλεξόπουλος, ήταν ο πρώτος πνευματικός του, από τον οποίο έλαβε και την Συμμαρτυρία. Ο π. Κωνσταντίνος ήταν υπόδειγμα ιερέως παραδοσιακός, λίαν φιλακόλουθος αλλά και μουσικολογιώτατος ήταν εκείνος που ενεφύσησε την αγάπη προς την λατρεία της Εκκλησίας και δίδαξε την τέχνη της βυζαντινής μουσικής στον Αριστοτέλη.
Τὸ 1934, σε ηλικία δεκαέξι ετών εισήχθη στην Ιερατική Σχολή Κορίνθου, όπου εφοίτησε μέχρι το 1938. Εκεί συνεδέθη στενώς με τον τότε Μητροπολίτη Κορίνθου και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Αντιβασιλέα κυρό Δαμασκηνό Παπανδρέου. Επίσης εκεί γνωρίστηκε με τον τεταρτοετή τότε φοιτητή Βησσαρίωνα Τίκα, τον μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κυρό Σεραφείμ.
Το 1938 μετενεγράφη στην Ιερατική Σχολή Άρτης απ’ όπου και απεφοίτησε το 1939. Στην συνέχεια ενεγράφη στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ όπου και απεφοίτησε το 1949, ενώ μέχρι την χειροτονία του εργαζόταν ως νεωκόρος στον Ἱ. Ναό του Αγίου Βασιλείου οδού Μετσόβου, στο κέντρο των Αθηνών.
Ἐσπούδασεν εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, λαβὼν Πτυχίον τὸ ἔτος 1949.
Στὶς 21 Φεβρουαρίου 1942, Σάββατο της Α΄ Εβδομάδος των Νηστειών, εκάρη μοναχός στον Ι. Ναό Αγίας Ζώνης Κυψέλης Αθηνών από τον τότε εφημέριο του Ναού, Βατοπαιδινό ιερομόναχο Αμφιλόχιο, ο οποίος καταγόταν από την Σμύρνη της Μικράς Ασίας. Κατά την κουρά έλαβε το άνομα Αγαθόνικος προς τιμήν του Μητροπολίτου Καλαβρύτων κυρού Αγαθονίκου. Ενεγράφη στο μοναχολόγιο της Ι. Μονής Παναχράντου Άνδρου.
Διάκονος ἐχειροτονήθη τὸ ἔτος 1942.
Την επομένη, 22 Φεβρουαρίου 1942, Κυριακή της Ορθοδοξίας, χειροτονήθηκε διάκονος από τον Μητροπολίτη Σύρου κυρό Φιλάρετο στον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου οδού Μετσόβου και τοποθετήθηκε στον ίδιο Ναό. Εκεί διηκόνησε επτά συναπτά έτη, έχοντας την αμέριστη βοήθεια του προϊσταμένου του Ναού π. Θωμά Παπαγιανόπουλου εκ Πατρών.
Το 1946 άλλαξε ο προϊστάμενος του Ιερού Ναού και ανέλαβε ο αρχιμανδρίτης π. Δαμασκηνός Παπαχρήστου, ο οποίος αργότερα χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Φθιώτιδος.
Πρεσβύτερος τὸ ἔτος 1949.
Την Κυριακή της Ορθοδοξίας, 21 Φεβρουαρίου του 1949, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, κατόπιν ευλογίας του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού, πάλι από τον Μητροπολίτη Σύρου κυρό Φιλάρετο. «Φωνή κλήρου και λαού» παρέμεινε και ως εφημέριος στον ίδιο Ναό. Στις 30 Αυγούστου 1949 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτου.
Ὑπηρέτησεν ὡς Στρατιωτικὸς ῾Ιερεὺς (1949-1952) εἰς Σιάτιστα, Κιλκίς, Λαχανᾶ καὶ Μακρόνησον, ὡς Διάκονος δὲ καὶ Πρεσβύτερος ἐν τῇ ῾Ιερᾷ Ἀρχιεπισκοπῇ Ἀθηνῶν καὶ τῇ ῾Ιερᾷ Μητροπόλει Φθιώτιδος, παρὰ τῇ ὁποίᾳ ὑπηρέτησεν ἐπὶ δεκαπενταετίαν ὡς Πρωτοσύγκελλος.
Τον Οκτώβριο του 1949 επιστρατεύεται ως στρατιωτικός ιερεύς, θέση στην οποία και υπηρέτησε για διάστημα σαράντα τριών μηνών. Διηκόνησε ως ιερατικός υπεύθυνος Ταξιαρχίας με τον βαθμό του υπολοχαγού στη Σιάτιστα – Καστοριά, στην περιοχή του Κιλκίς με έδρα το Νέο Πετρίτσι, καθώς και στον Λαχανά.
Το 1951 μετετέθη στην Μακρόνησο, όπου παρέμεινε έως τον Μάιο του 1953, οπότε και επέστρεψε στην οργανική του θέση.
Το 1960 προσεκλήθη από τον τότε νεοεκλεγέντα, τον Μάιο του 1960, Μητροπολίτη Φθιώτιδος κυρό Δαμασκηνό, για να αναλάβει την Πρωτοσυγκελλία της εν λόγῳ Μητροπόλεως. Εγκατεστάθη στην Λαμία στις 6 Αυγούστου του 1960.
Τὸ ἔτος 1974 ἐξελέγη πρῶτος Μητροπολίτης τῆς νεοσυσταθείσης τότε Μητροπόλεως Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς.
Μετά από δεκαπέντε έτη διακονίας στην Μητρόπολη Φθιώτιδος, εξελέγη στις 18 Μαΐου του 1974 πρώτος Μητροπολίτης της νεοσύστατης Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής και στις 24 Μαΐου έφθασε στην Αθήνα, για να δώσει το Μεγάλο Μήνυμα.
Την Κυριακή, 26 Μαΐου 1974, χειροτονήθηκε Επίσκοπος στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Αιγάλεω από τούς Μητροπολίτες Φθιώτιδος κυρό Δαμασκηνό, Μαντινείας και Κυνουρίας κυρό Θεόκλητο, Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κυρό Παντελεήμονα και Περιστερίου κυρό Αλέξανδρο.
Στις 16 Ιουνίου 1974 ενθρονίστηκε με λαμπρότητα στον Ιερό Μητροπολιτικό και Καθεδρικό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Σπάτων.
Κατὰ τὰ τριάκοντα ἔτη τῆς ποιμαν¬τορικῆς του διακονίας, διωργάνωσεν ἐξ ὑπαρχῆς τὴν λαχοῦσαν αὐτῷ Θεόσωστον Ἐπαρχίαν, ποιμάνας αὐτήν μετὰ ἱεροπρεπείας, σεμνότητος, συνέσεως καὶ σωφροσύνης, προσφέρων εἰς αὐτὴν πολυσχιδὲς ποιμαντικόν, πνευματικὸν καὶ φιλανθρωπικὸν ἔργον.
Μετὰ ἀπὸ τριάκοντα χρόνια θεοφιλοῦς ποιμαντορίας παρῃτήθη οἰκειοθελῶς τὴν 31ην Μαρτίου 2004.]
Μετά από τριάντα χρόνια θεοφιλούς ποιμαντορίας παραιτήθηκε οικειοθελώς στις 31 Μαρτίου 2004, Σάββατο του Λαζάρου. Παρέδωσε στον διάδοχό του, δεύτερο κατά σειρά Μητροπολίτη της Ιεράς Μητροπόλεως, κ. Νικόλαο κατά την ενθρόνιση του στις 26 Ιουνίου 2004.
Ἐν ἔτει 2007 ὁ μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κυρὸς Χριστόδουλος ἀπένειμεν εἰς αὐτὸν τὴν ἀνωτάτην διάκρισιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τὸν Χρυσοῦν Σταυρὸν τοῦ Ἀπ. Παύλου.
Παρέμεινεν ἐφησυχάζων λόγῳ γήρατος μέχρι τῆς τελευτῆς του εἰς τὸ παλαιὸν Ἐπισκοπεῖον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ:
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς ἀναγγέλλεται πρὸς τὸν ἱερὸν Κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ Λαὸν ἡ πρὸς Κύριον ἐκδημία τοῦ Μητροπολίτου πρώην Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς ΑΓΑΘΟΝΙΚΟΥ.
Ὁ μακαριστὸς πρώην Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κυρὸς ΑΓΑΘΟΝΙΚΟΣ ἐκοιμήθη σήμερον τῇ 1ῃ τοῦ μηνὸς Σεπτεμβρίου 2015 καὶ περὶ ὥραν 17ην. Ὡς πρῶτος Μητροπολίτης τῆς νεοσυσταθείσης ἐν ἔτει 1974 Ἱερᾶς Μητροπόλεως διεποίμανεν αὐτὴν μετὰ ἱεροπρεπείας, σεμνότητος, συνέσεως καὶ σωφροσύνης, προσφέρων πολυσχιδὲς ποιμαντικόν, πνευματικὸν καὶ φιλανθρωπικὸν ἔργον.
Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία τοῦ μακαριστοῦ Ἱεράρχου θὰ ψαλῇ μὲ τιμὰς ἐν ἐνεργείᾳ Μητροπολίτου τῇ Πέμπτῃ 3ῃ Σεπτεμβρίου καὶ ὥρᾳ 12ῃ μεσημβρινῇ ἐν τῷ Ἱερῷ Προσκυνήματι Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ Σπάτων.
Θὰ ἀκολουθήσῃ ἡ ταφὴ εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν Βηθλεὲμ ἐν Κορωπίῳ.
Τὸ σκήνωμα τοῦ σεπτοῦ Ἱεράρχου θὰ τεθῇ εἰς λαϊκὸν Προσκύνημα ἀπὸ τῆς 10ης πρωϊνῆς τῆς αὔριον, Τετάρτης 2ας Σεπτεμβρίου, ἕως τῆς ὥρας τῆς ἐξοδίου ἀκολουθίας.
Η ευχή του ας σκεπάζει την τοπική εκκλησία την οποία εκείνος ίδρυσε και τα πάντα υπόμεινε έως τέλους υπέρ αυτής .........
